Gasterosteus
aculeatus.
O
espiñento. (Espinoso)
(Ata 12,5 cms. Normal 6
cms. É moi pequeniño)
É
un peixe do máis curioso. Ten pouco valor comestible e pouco valor na
pesca, pero témolo nos nosos ríos e a nosa obriga é respetalo e
coidalo para que non desaparezca.
Na fotografía o macho (parte de abaixo
laranxa) e a femia.
O picón ou espiñento está en peligro de desaparición.
Características.
Sair
O espiñento :
características
ESPINOSO.
DISTRIBUCIÓN
EN GALICIA.
ESPIÑENTO
Non é nada abondoso en Galicia. Atopouse nos ríos
Eume, Umia , Neira e Ladra.
Fonte: O libro " Inventario piscícola dos ríos galegos".
Xunta de Galicia 1997.
Según a Sociedade Galega de Historia natural,
atópase preferentemente nos ríos Miño e Sil, tamén no Limia e
desembocaduras do Ulla-Sar e Umia.
Recentemente falan do espiñento nun afluente do
Avia, no río Cardelle.
Subir.
|
Nome
científico:
Gasterosteus aculeatus. Linnaeus, 1758
Clasificación:
Reino: animalia
Filo: Chordata
Clase: Actinopterygii
Orden: Gasterosteiformes
Familia: Gasterosteidae
Xenero: Gasterosteus
Especie. Gasterosteus aculeatus
Ir a
características
|
|
Nome galego:
O Espiñento , Picón.
Ir a
características
|
|
Nome
castelán:
Espinoso.
Ir a
características
|
|
Dimensións:
O seu aspecto é exactamente o do dibuxo.
A súa lonxitude
sobre 9 cms.
Habita as concas dos ríos pequenas e moi pequenas (fosas dos
prados, canais), ben salobre ou ben de auga doce. Non é un peixe migratorio.
Ir a
características
|
|
Identificación:
O seu aspecto é exactamente o do dibuxo, a súa lonxitude
sobre 9 cms.
As tres aletas espiñosas que leva no
lombo penso que son definitivas a hora de identificar o espiñento.
Na época do desove presenta esa mancha
naranxa típica, pero soio o macho.
Ir a
características
|
|
Alimentación:
Alimentase a base de insectos, moscas
das pedras, miñocas, ovos de peixes e alevíns.
Ir a
características
|
|
Habitats:
Habita as concas dos ríos pequenos e moi pequenos ( fosas dos
prados, canais), ben salobre o ben de auga doce.
Actualmente en Galicia soio existe na parte baixa
do río Miño, no Ulla , no Umia ( co encoro adeus) e no Eume.
Ir a
características
|
|
Desove:
Cando están en celo teñen unha forma de actuar do máis
característico, xa que defende o niño moítisimo pero sin chegar a morte,
fan toda una serie de cousas para asustarse, danzas, sacar as espiñas, de
todo. Por certo neste momento pónselle a barriga vermella; son incríbles.
Ver fotografías
incribles do desove e a explicación de todo o proceso.
Ir a
características
|
|
Interés:
O espiñoso non é moi corrente nos ríos de Galicia. É moi
pequeniño e non ten valor nada máis que para os salmóns, as troitas que lles
gustan moito. De feito utilízanse como cebo, para a troita e o salmón, o mismo
que para o bacalao si se trata do espiñoso que vive no mar.
Ir a
características
|
Protección:
Ten pouco valor comestible e pouco valor na
pesca. Pero témolo nos nosos ríos e a nosa obriga é respetalo e
coidalo para que non desaparezca.
En peligro de desaparición.
Ir a
características
|
|
Curiosidades:
As súas espiñas pican moítisimo e creíase que producían
a malaria, antiguamente.
Na zona do río Limia , chámanlle picón, sobra
decir o por que deste nome.
Este peixiño vese pouco en Galicia, como non sexa
nun acuario, onde non se recomenda máis de dúas parellas. Realmente un
pouco triste.
Estamos rematando con todo.
Ir a
características
Subir.
|
|