Cobitis
victoriae. Barbela do Miño. Lamprehuela.
Entre 4 e 10 cms. Vive sobre os fondos de area e lodo, a boca tena
rodeada de barbillóns carnosos. Atópasen no baixo Miño.
Este peixe non é citado na inventariación piscícola dos
ríos galegos, que si cita a Colmilleja (Cobitis calderoni) , que é
moi parecida e que o parecer habita no río Tea.
Sí, foi atopada en lugares do río Miño por
Estanislao F. de la Cigoña e José Manuel Oujo, 1996 e 1999.
Características. Saír.
A BARBELA DO
MIÑO.
 Ir a características
Distribución en Galicia.
|
BARBELA DO MIÑO |
|
A Barbela está limitada o Baixo
Miño, según algúns autores.
No libro "Inventariación piscícola de los ríos gallegos"
publicado pola Xunta de Galicia non está nin referenciada. Figura outra
Cobitis que aparece no río Tea... Recentemente
atopo un traballo maravilloso no libro "Fauna das augas galegas"
de Estanislao F. de la Cigoña e José Manuel Oujo no que describen a
localización en varios lugares: na Lagoa dos Peixes de Caldelas (Tui),
no regato de Baldráns e na desembocadura do río Tea en Salvaterra do
Miño. A
verdade é que esté peixe está a punto de desaparecer no río Miño e
os galegos temos pouca ou ningunha idea de que existe. |
Ir a características
A barbela do Miño:
características
|
Aclaracións:
Aclaración:
Debido ó raro deste peixe hai
un pouco de lío a nivel de bibliografía. Eu vou pasar un pouco, pero
convén que o lector se aclare do que quero decir, según unhos autores a
Barbela do Miño é a que estou a describir ( Cobites victoriae). O
inventario da Xunta nin a cita, fala da Cobitis calderoni e situa no río
Tea. No libro "Peces de agua dulce" de Silvio Bruno, que me merece
tódolos
respetos soio fala en Galicia da Colmilleja que se trata dunha Cobitis taenia que nin é unha nin é outra pero é moi parecida as
duas.
Cobitis calderoni
Cobitis victoriae
Cobitis paludica
No libro "Atlas e libro rojo de los peces
continentales de España", soio se cita en Galicia a Cobitis paludica (de Buen
1939) que non é ningunha das anteriores.
Recentemente o libro "Fauna das augas
galegas" de Estanislao F. de la Cigoña e José Manuel Oujo, pon
luz a esta ficha. No seu traballo describe varios lugares preto do río
Miño onde atopou a Barbela do Miño, ou sexa a Cobitis victoriae, que se
describe nesta ficha.
Non me estrañaría que a Cobitis calderoni e a
Cobitis victoriae foxen a misma ou sinonímias...
Una vez dito esto poño unhas características
xerais dun peixe que en moitos lugares está a punto de desaparecer. As
características son moi parecidas xa que son da mesma familia.
Ir a
características
|
| Nome
científico |
Nome
científico
Cobitis victoriae
Clasificación:
Clase :Actinopterygii
Orden: Cypriniformes
Familia: Cobitae
Especie: Cobitis victoriae
Ir a
características
|
| Nome
galego |
Nome
galego:
Barbela do Miño,
lamprehuela.
Ir a
características
|
| Nome
castelán |
Nome castelán:
Colmilleja, lamprehuela.
Tres especies de cobitis habitan también en el río
Duero.
Fai pouco vin un video sobre a fauna do río Duero que trae por
suposto un apartado dedicado os cobitis. Leva por título Durienses.
Merece a pena
velo. Espectacular.
Ir a
características
|
| Dimensións |
Dimensións:
Bota entre 10-12 centímetros.
É máis grande a
femia có macho (6 cms.).
Barbela do Miño, macho e
femia, fotografía do libro de Estanislao de la Cigoña e José Manuel
Oujo.
Ir a
características
|
| Identificación: |
Identificación:
O dorso é parduzco, pardo verdoso, pardo
amarelo, os flancos son máis claros e o ventre branco ou amarelo. Na
cabeza hai numerosas manchiñas ocres e una linea obscuro entre o ollo
e a boca. A descripción que fai Silvio Bruno das manchiñas do lombo é
incríble, merece a pena leelas.
De tódolos xeitos
o peixiño non ten problemas de identificación como barbela.
Fai pouco vin un video sobre a fauna do río Duero
que trae por suposto un apartado dedicado os cobitis. Leva por título
Durienses.
Merece a pena velo. Espectacular.
Ir a
características
|
| Alimentación: |
Alimentación:
Aliméntase sobre todo de crustáceos,
insectos, rotíferos, lombrices, etc.
Ir a
características
|
| Habitats: |
Habitats:
Non é un peixe migratorio; é nocturno
e sedentario e pasa o día enterrado, a excepción da cabeza, nos
sustratos que recubren o fondo acuático onde vive, de noite sale a
cazar. Evita as augas profundas e en xeral desplázase en grupos de 5-10
exemplares.
Ir a
características
|
| Desove: |
Desove:
A freza ten lugar de marzo a agosto, pon
ovos de 1mm de diametro e ata 2000 que son depositados nas beiras, en augas máis
ben baixas.
Ir a
características
|
| Interés: |
Interés:
Inda que a súa pesca carece de valor
comercial, a súa carne é moi boa, si ben algo coriacea. En algúns
paises consúmese frita. En moitas zonas véndese vivo para acuarios e
como cebo de outros peixes.
Descoñezo totalmente estes pormenores e limítome
a copiar do libro antes referenciado e que dende logo recomendo.
Ir a
características |
| Distribución
en Galicia: |
Máis cousas sobre a Barbela:
Barbela do Miño, macho e
femia, fotografía do libro de Estanislao de la Cigoña e José Manuel
Oujo.
Recentemente cae nas miñas mans un libro
sensacional "Fauna das augas galegas" de Estanislao F.
de la Cigoña e José Manuel Oujo que describen nun artigo as súas
capturas da Barbela do Miño en distintos lugares: na Lagoa dos Peixes
de Caldelas (Tui) (18-02-1998) 12 exemplares; No regato de
Baldráns en Caldelas de Tui e na desembocadura do río Tea en
Salvaterra de Miño.
Está claro que a Barbela do Miño pode
localizarse no río Miño, nos Concellos de Tui e Salvaterra do Miño.
Tamén se citan lugares nas illas fluviais de
ValenÇa do Miño, polo doutor Carlos Antunes.
Ir a
características |
| Protección: |
Protección:
Ningunha.
Está abandonado a súa sorte (é a deducción
evidente que fago do coñecemento que se ten deste peixe en medios da
Consellería de Medio Ambiente, refírome o Inventario xa citado).
Eu penso que e un peixe totalmente descoñecido
polo galegos.
A nivel da UICN considérase de
baixo risco e non ameazada.
Ir a
características
|
| Outras
Cobitis: |
Outras
cobitis:
O feito é que hai outras cobitis e dende logo moi
parecidas, polo tanto non entro na controversia, simplemente me limito a
facer un resumen da bibliografía existente no caso:
Cobitis
victoriae. Barbela do Miño. Lamprehuela.
Que situo no baixo Miño.
Cobitis calderoni. Barbela . Colmilleja.
Que situamos no río Tea e
polo tanto tamén con acceso o río Miño.
Cobitis paludíca.
Tamén a situamos no río
Miño.
Esta última tamén se cita en
Galicia.
Observar que as tres son moi
parecidas.
Recentemente cae nas miñas mans un
libro sensacional "Fauna das augas galegas" de Estanislao F. de
la Cigoña e José Manuel Oujo que describen nun artigo as súas capturas
da Barbela do Miño en distintos lugares: na Lagoa dos Peixes (18-02-1998)
12 exemplares; No regato de Baldráns en Caldelas de Tui e na
desembocadura do río Tea en Salvaterra de Miño.
Fai pouco vin un video sobre a fauna do río Duero
que trae por suposto un apartado dedicado os cobitis. Leva por título
Durienses.
Merece a pena velo. Espectacular.
Ir a
características
|
Saír.
|