Anas
platyrhynchos.
Lavanco ou
Parrulo. (Ánade real.
Alavanco real).
O macho, na parte de atrás, e a
femia en primeiro plano. Foto Secundino Lorenzo.
Os lavancos son abondosos en Galicia.
En Ourense hai moitos, tanto no río Miño como no río Barbaña e no Lonia. Tamén se ven na
Limia e noutros lugares.
Necesitan moita vexetación para criar tranquilos. Non lle van ben os
encoros xa que estos podrecen todo canto hai. Van a menos por culpa das minicentrais e
encoros, tamén pola caza intensiva, e pola disminución de lugares bons.
Na fotografía o macho, o da cabeza azul, e a femia.
Ver características.
 Saír
Lavanco:
características.
|
Nome
científico
Anas
platyrhynchos
Taxonomía:
Clase: aves
Orden: Anseriformes
Familia: Anatidade
Xénero:
Anas
Especie:
Anas
platyrhynchos.
 Volver a
características |
|
Nome
galego:
Lavanco, lavanco real, alavanco, parrulo, pato.
O nome correcto en galego é lavanco e tamén parrulo.
Patos é sinónimo de parrulo.
Eu sempre lles chamei parrulos.
A nivel de especialistas distinguen
entre lavancos e parrulos xa que o lavanco non bucea ó comer e o parrulo si.
Por outra banda o lavanco ó levantarse a voar faino directamente mentras
que o parrulo corre por riba da auga e logo despega.
Outros nomes: en Portugal chámanlle Pato real, en
Cataluña Ánec collverd e en Euskadi Basahate.
Volver a
características |
|
Nome
castelán
Ánade real.
Alavanco real. Azulón.
Volver a
características |
Dimensións:
Fotografía de Mike Danzenbaker.
Sobre 58 cm. o macho ten a
cabeza e a gorxa verdes e tamén un colar branco.
A femia é parda apencada. Realmente é doada
distinguir o macho e a femia.
Volver a
características
|
Identificación:
A súa identificación
é bastante doada. Hoxe non se asustan e facilmente e podemos
observarlos, polo menos en Ourense, basta desplazarse o paseo
das Ninfas en Reza Ourense para ver unhas cantas parellas ou tamén, moito
millor no río Barbaña; hoxe no Parque "Avilés de Taramancos" xa
hai moitos na fonte.
O macho ten a cabeza e a gorxa verdes e tamén un
colar branco. O peito é acastallado oscuro. A cola é negra. As ás son moi
características, cunhas franxas grises e azuis, separadas por liñas
blancas.
Algunhas dás plumas da cola están dobladas para
arriba como si foran tirabuzóns.
Pico amarelo e patas alaranxadas.
Fotografías de Mike Danzenbaker.
Macho
Dibuxo do macho.
Fotografías de Mike Danzenbaker.
Femia.
A femia é parda apencada e ten o
peteiro tamén de cor pardo. Realmente é doado
distinguir o macho e a femia.
Volver a
características
|
Alimentación:
Alimentase de sementes,
herbas, insectos, anfibios e moluscos. Teñen un xeito de alimentarse moi característico:
Meten a cabeza e o corpo excepto a parte traseira.
Volver a
características
|
Habitats:
Atópase en toda Galicia., en
zonas húmidas, brañas, lagoas e ríos.
É, según os entendidos, con datos na
mán, a anátida máis abondosa en Galicia, e dentro de Galicia na Limia.
Sobre 10.000 no ano 2001 onde casi un 33% levao a Limia en
Ourense.
Volver a
características
|
Ritos e paradas nupciais:
Realmente espectaculares os
ritos xa que unha vez que a femia acepta o macho este debe loitar,
incitado pola femia, cós demais competidores. Logo virán os giros,
alzadas, extensión das colas, en fin todo un espectáculo.
Esto ocurre por marzo, en abril a femia estará
incubando e o macho protexendo o niño. E finalmente en xuño veñen os polos que
serán cuidados únicamente pola femia.
Volver a
características
|
Niños:
Reprodúcese con facilidade nos regatos e ríos. En
Ourense no río Barbaña no ano 2000 naceron varias niñadas.
O niño fano no chan, preto da auga, entre a
vexetación. Pon dende marzo a xullo, entre 7-16 ovos brancos verdosos.
Lavancos dormindo no Barbaña. Ourense.
A femia aproveita a súa cor para pasar
desapercibida, trátase dun mimetismo claro.
Choca os 28 días.
Logo a niñada anda coa nai o pai desaparece.
Neste caso da fotografía nada menos
nove lavancos inmaduros. Toda unha niñada.
Os inmaduros son parecidos a nai.
Volver a
características
|
Vese
nos meses de...
Lavancos no Barbaña.
Todo o ano, pero
preferentemente dende marzo a novembro.
Volver a
características
|
Interés:
Moito. Da gusto ver os lavancos nos ríos galegos.
Volver a
características
|
|
Protección:
Non está protexida. Nin é vulnerable.
Volver a
características
|
Canto do
lavanco:
No ano 2000 houbo unha parella no río
Barbaña por riba da ponte de Ervedelo. O Macho abandona a femia nada
máis parir e a nai quédase con fillos, neste caso oito que estará ensinando a pescar
e a moverse etc.
No río Miño na zona de Reza no ano 2000 víronse
moitas parellas. É un bo síntoma, inda que nestos ríos hai moito
que facer e depurar.
Ver
como canta. Esta web presenta distintos tipos
de canto aparte de outras peculiaridades. Unha web
marabillosa.
Volver a
características
|
Curiosidades:
Nidificante/sedentario/invernante.
O ano 2000 houbo unha parella no río
Barbaña por riba da ponte de Ervedelo. O Macho abandona a femia nada
máis parir e a nai quédase con fillos, neste caso oito, os que aprenderá
a pescar e moverse, entre outras cousas...
No río Miño na zona de Reza no ano 2000 víronse
moitas parellas. É unha boa síntoma inda que nestos ríos hai moito
que facer e depurar.
Os lavancos son excelentes voadores, poden recorrer
nun día preto de 500 kms.
Dice tamén Alvaro Cunqueiro que na... "mesa do Sr. Cura de
Duarríoa sempre había, polos preceptos, lavanco trufado, que por certo no
rollo de lavanco sempre poñía dúas plumas. O parecer este cura que se
chamaba D. Basilio Pampillo era perito en anátidos..." Libro "Viaje por
los montes y chimeneas de Galicia". Jose María Castroviejo y Álvaro
Cunqueiro.
--------------
Curioso o desta parrula de Monforte, en pleno
decembro.
Volver a
características
|
|
Ampliar
datos:
Hai varios lugares onde se pode oir o seu canto:
Así este link marabilloso onde tamén podedes
profundizar no
coñecemento do lavanco.
Outro lugar bon é o seguinte:
Oir
como canta.
Volver a
características
|
|