O amieiral é un lugar  poboado de amieiros ou ameneiros, casi sempre en lugares húmidos, en primeira liña de río, e asociados con outros  como salgueiros, chopos, freixas, etc.

Tamén se chaman ameneiral ou abeneiral.

Tamén se chama Ameán, por exemplo en Quintela de Leirado, a carón do río Deva. Dato recollido do libro "Toponimia dePontedeva" de Carlos Mémdez Míguez.

Amieiral a carón do río Cabe en RibasAltas. Agosto 2012.

Dende logo o Amieiral está en primeira liña de río.

 

Estas son as posicións dos árbores de ribeira en moitos casos. Pero os soutos as veces están a carón dos ríos:

Así a liña 1ª é a carón do río, neste caso poño como exemplo o río Lor, no Caurel: nesta liña 1 están os  salgueiros, bidueiros e amieiros. (Norma xeral)

Así na   2º liña: os chopos, freixos, etc (Norma xeral)

Árbores en   3º liña: os  castaños nos soutos e os carballos nas carballeiras,  etc. (Norma xeral)

 

En Galicia é moi abondoso.

"Sobre a flora e a vexetación dos ríos de Galiza".

Citar sobre os ameneirais, un trozo dun  traballo publicado por Xavier Amigo nos cadernos de Adega, concretamente no nº 14, dedicado os ríos galegos.

Sobre a flora e a vexetación dos ríos de Galiza.

Sobre os ameneirais dice Xavier Amigo, no traballo citado: "...Os ameneirais serían os tipos máis comúns e estendidos de bosque ripario que se poden recoñecer por numerosísimos treitos de ríos galegos. O dominio arborado corresponde ao ameneiro acompañado de freixo (ben Fraxinus excelsior, ben F. angustifolia, moi excepcionalmente ambos); tamén se fai constante o salgueiro (Salix atrocinerea) e poden aparecer outras especies arbóreas pero sempre de xeito minoritario como o bidueiro (Betula celtiberica), o pradairo (Acer pseudoplatanus) ou  o ulmeiro (Ulmus minor). No seu sotobosque pódense atopar especies arbustivas como o estripeiro (Crataegus monogyna), a pereira (Pyrus cordata) ou o sanguiño (Frangula alnus), e un conxunto de especies herbáceas nemorais normalmente máis numeroso e diverso que o dos bosques riparios que poden estar na súa veciñanza; ademais a miúdo inclúen un apreciábel contido en fentos..."

Xavier amigo, distingue no traballo catro tipos de asociacións en Galicia:

A) A asociación Valeriano pyrenaicae-Ameneiro que ten ademais o freixo do norte (Fraxinus exccelsior). Atópase en Galicia entre o río Eume e o río Eo.

B) A asociación Senecioni bayonensis-Ameneiro que é a que aprece máis en Galicia. Tamén có freixo anterior, raramente cós dous. Que incluye tamén herbas grandes como a Senecio bayonensis e o Narcissus cyclamineus. Vese na Coruña, toda Pontevedra e parte de Lugo e Ourense.

C) A Galio broteriano-Ameneiro o parecer no interior de Ourense e algo en Lugo. Non leva o freixo pero si o ulmeiro.

D) Ameneiral-chopeira dase en microclimas mediterráneos como por exemplo polo Barco de Valdeorras. Aquí aparece o chopo (Populus nigra) e salgueiros de gran talla como o Salix fragilis ou Salix neotricha.

 

Saír.