Troita                    

      A Troita  é o peixe máis importante dos ríos galegos. Ten o corpo alongado, pel oscura e pintas avermelladas ou negras  polos lados. Unha das aletas, a adiposa (ver máis abaixo) é a distintiva da troita cos outros peixes  de río.

 O nome científico da Troita , da nosa troita de Galicia,  é Salmo trutta trutta, aclarando que falamos do ecotipo residente ( o reo é o ecotipo migratorio).

 

A troita ten varios nomes: truta (polo norte de Galicia,  xa no límite con Asturias, como en Ribadeo, Navia de Suarna), truita e trutia (en zonas da costa A Guardia, Panxón, Cangas,...). Taiña, este nome dáselle a troita do río Deva por Touzosas (Pontevedra) sempre e cando a troita teña pintas vermellas con alo amarelo.

¡ Xa está ben !. Un berro a favor das nosas troitas autóctonas  e dos ríos galegos. 

Os que queirades profundizar no tema da troita tendes este link meu con todos os detalles deste peixe mítico...

Cousas que hai que ter claras sobre a Troita:

É o animal máis fermoso do mundo:

"Deus puido, sen dúbida, facer un animal máis fermoso que a troita, pero, tamén sen dúbida, non o fixo Deus xamais" Botteler.       

É un animal que hoxe está en peligro:

Hoxe ten moitos inimigos: os purins de todo tipo, a contaminación, a inexistencia de depuradoras na maioría dos pobos e nas súas industrias, os incendios, as minicentrais, os encoros, os aproveitamentos indebidos de ríos, os que envelenan os ríos, a pesca intensiva,  entre outros.

Entre outras moitas cousas das troitas, nesta misma páxina, tendes esta ficha para saber distinguila ben, sobre todo a nosa troita:

 

Troita do río Navea (afluente do río Sil en Ourense), un gran exemplar, algo marabilloso. O detalle dos dentes do vomer téndelo explicado na ficha da troita nesta misma páxina web.

A aleta adiposa é un distintivo das troitas de todos os demais peixes de río.

Nese rincón do río Navea collín precisamente a troita anterior, unha postura marabillosa que sempre me deu troita. O dala a curva está o Pozo do Chicho e logo o Pozo do Félix que foi como bautizamos esos pozos o meu amigo e mais eu. Tempos aqueles nos que este río daba troitas e troitas todos os anos, era un auténtico viveiro. Hoxe está defenestrado, mal cuidado e da man de sabe Deus...Inda por riba ardeu toda a zona e está cheo de cinza, e para rematar fano tramo de troita sen morte...

Mapa do río Navea da zona onde foi pescada a troita. A verdade que esta zona xa a pescábamos  polos anos setenta cando había que deixar o coche en Sta. Cruz e este camiño era moito mais estreito.

Prado das abrotias. Marxen dereito do río. Prado con dous carballos na parte de arriba, pai e fillo.

Abrotia espectacular.

 

Nota sobre o nome taíña:

Falando con un paisano de Touzosas (Pontevedra), no couto troiteiro do río Deva  díxome que as taiñas eran troita de pintas vermellas e o redor das pintas unha zona amarela. Así queda recollido.

 

A taiña do meu amigo de Touzonas tiña que ser unha troita autóctona do río (na súa parte media), no que o amarelo da parte de abaixo fai que a aureola das pintas vermellas fora dese cor amarelo.

Saír