Mustela nivalis.
Donicela.
(Comadreja)
A doniña vese moito máis
que o armiño. Non habita tanto a
beira dos ríos inda que de vez en cando pódese atopar nas zonas agrícolas
preto do río.
É sin dúbida o depredador máis abondoso en Galicia.
Tamén é o máis pequeno. E tamén é o máis agarrido.
É moi valente e moi agresiva. Moi vivaz. Nerviosa.
Rapidísima. Toda unha marabilla.
Pódese dicir que é a máis terrible fera
da nosa
terra.
Ve-las
características.
Saír.
A
doniña-
CARACTERÍSTICAS.
| Nome
científico |
Nome
científico:
Mustela nivalis. ( Linnaeus
1760)
 Características
|
| Nome
galego |
Nome galego:
Donicela, doniña, denosiña,
gonicela, donosiña, garridiña, dona das paredes, etc.
Características
|
| Nome
castelán |
Nome
castelán:
Comadreja.
Características
|
| Dimensións |
Dimensións:
Entre 17-23 cms y 6 cms. de cola (a femia
16-18 cms. cola 4 cms.). Con un peso
entre os 40-170 gramos os machos (femias 40-65 grs). A verdade é que se trata dun mamífero máis
pequeno de Galicia e de Europa. A cola ten máis de 5 cm.
As femias son, polo tanto, máis pequenas.
Realmente é un mamífero pequeno pero:
Pola contra é o máis fiero. É incríble.
Merece a pena atopalo e observar os seus
movimentos. Son fermosos.
É moi inquieta , moi vivaz.
Pode ter o pelo máis claro, según a época.
A súa espranza de vida é de 2 a tres anos, moi
pouco. Pode chegar a vivir de 6 a 8 anos, pero eso é moi raro.
Características
|
| Identificación: |
Identificación:
É máis doado velo que
outros mamíferos xa que caza fundamentalmente de día.
A súa pel é por riba de cor pardo, e branca por
debaixo. O rabo é pardo sin punta negra, o que o distingue do armiño,
inda que a donicela é moito máis pequena.
A doniña é máis pequena, ata 10 cms
menos, ten menos cola que o armiño e ademais a cola é de
distinta cor. A da doniña é parda.
|
 |
 |
| O armiño |
A doniña |
Dependendo da época a súa pelaxe pode ser
máis clara. As donicelas europeas seica se volven blancas no inverno
cousa que non pasa coa nosa, inda que a plumaxe volvese máis clara, como
pode verse na fotografía.
Características
|
| Reproducción: |
Reproducción:
Están de celo todo o ano. A
Preñez dura entre 33-36 días e ten 1 a 2 partos o ano.
Nacen entre 4 e 7 crías desnudas e cegas, que se
van independizar xa os catro meses aproximadamente..
O macho non participa na cría.
Características
|
|
Inimigos: |
Inimigos:
Moitos entre eles o home.
Pode ser presa de grandes mamíferos, como o lobo, pero non é normal.
Trátase dun mamífero que é moi dificil de vencer. É moi fero e agerrido.
Pódelle sorprender calquera rapiña nocturna, de
feito ten aparecido na dieta do Tyto Alba ( coruxa común) .
A súa espranza de vida é de 2 a tres anos, moi
pouco. Pode chegar a vivir de 6 a 8 anos, pero eso é moi raro.
Características
|
| Alimentación: |
Alimentación:
É un cazador nato, na súa
dieta atópasen todo tipo de ratóns, topiños, serpes, sapos, ras, etc. A veces tamén come ovos, páxaros
e insectos, inda que moi raramente.
Realmente atrévese con calquera cousa, come incluso coellos e lebres.
Pero sen lugar a dúbidas o que máis lle gustas son
os ratóns e os topiños.
Preferentemente aliméntase das
vísceras e a súa sangue.
Tamén come frutos, sobre un 5% da
súa alimentación, pero gústanlle máis, repito, os ratóns.
Características
|
| Habitats: |
Habitat:
Habita en tódolos lugares,
gusta moito das zonas cultivadas.
Eso sí, escapa dos ríos. inda que hai que
decilo trátase dunha gran nadadora, sin lugar a dúbidas.
Non fai madrigueira e válelle todo, dende unhas
pedras amoreadas ata leña, cobas naturais, paredes con pedras soltas, un
pouco de todo. Onde realmente vive, pon no chan herbas, follas secas,
plumas, etc. Tamén deixa un lugar para gardar presas.
Ten aparecido en lugares insólitos como no Parque
de Castrelos en Vigo ou na Alameda en Santiago.
Hai que ver a cantidade de nomes que recibe por
algo será: sin dúbida a donicela foi moi coñecida en Galicia.
Características
|
| Vese
nos meses: |
Vese
nos meses de...
Todo o ano. Mellor na primaveira e
no verán.
Evidentemente para ver a donicela
hai que ser cautos e achegarse o seu habitat e ter paciencia. Non é a
primeira vez que a vexo. Frecuentemente habita lugares onde teña pedras,
pequenos muros e logo un biotopo onde poda atopar do que se alimenta,
preferentemente ratóns, reptiles e algúns coleopteros.
Características
|
| Interés: |
Interés:
Ten moitísimo interés,
dado que este mamífero é un depredador de ratóns. A natureza é sabia e
non debemos nunca cortar o seu ciclo. Hai xente, refírome a algúns malos
cazadores que disparan a calquera cousa. Auténticos matarifes que non
deberan pisar o campo e moito menos ter unha escopeta na man...
Características
|
| Protección: |
Protección:
Figura no anexo III do
Convenio de Berna, pero non goza de protección legal.
Características
|
| Distribución
en Galicia: |
Distribución en Galicia:
Hoxe atópase en toda
Galicia. Nun mapa de cuadrículas de
Galicia, atópase en todas elas.
É moi abondosa. Realmente pódese atopar en
calquera lugar de Galicia.
López Seoane en 1861 da como abondosa en todo o
país.
Características
|
| Curiosidades: |
Curiosidades:
Sin dúbida é a fera máis
agarrida de Galicia.
É a fera máis pequena.
O ser descuberta erguese dereita e fai frente a
quen sexa. Si se acorrala, xa se sabe podemos levar un bon mordisco,
ademáis moi rápido e sin enterarnos. É unha flecha. Áxil de verdade.
Ollo que nesta
fotografía está dereita, pero non en posición defensiva...
Conta Brehm que un miñato (milano negro) atreveuse a apresar unha donosiña e a se remontar con ela nas poutas.
Ó pouco o miñato vacilou no seu vo e caeu fulminada a terra, mentras
que a súa víctima alonxábase algo maltreita, pero viva e coleando.
Seccionáralle as veas da gorxa ó miñato.
Os seus nomes deixan claro a valentía e forza
comparables coa súa gracia e beleza; donosiña, en francés belette,
algo así como pequena bela. Non queda máis remedio que descubrirse
dice Xurxo de Vivero no libro "Eses nobres
cazadores", libro que cada día gústame máis.
Trátase polo tanto dun animal rapidísimo. Pode
matar presas quince veces maior que ela.
Está considerada como unha especie nociva e dende
logo trátase dunha salvaxada, a doniña é básica no seu medio.
Características
|
| Pisadas
e outras pegadas: |
A súa
pegada:
Dun tamaño ovalado, e
soio atoparemos 4 dedos, a pesar de ter 5 dedos. Deixa as uñas marcadas.
Características
|
|
A súa mala fama, inxustificada: |
A súa mala
fama: inxustificada
Efectivamente a donicela é a que peor fama ten en
Galicia dentro dos mustélidos. Sempre se dixo que "era moi velenosa e
que perseguía as mulleres". Toda unha mentira inxustificada.
Esta fama de mala extendese a toda Europa.
Os seus beneficios nunha leira son inmensos, acaba
cós ratóns rápidamente, e toda unha maravilla.
En canto o veleno efectivamente cando se ve acosada
despide moi mal olor como defensa. O olor lembra a un corpo en estado de
putrefación.
Características
|
Bibliografía
Fonte de información : Atlas de vertebrados de
Galicia. Tomo 1. Realizado pola Sociedade Galega de Historia natural.
1995. Tamén utilizo o sensacional libro " Eses nobres
cazadores" de Xurxo de Vivero, que cada día parece máis bonito.
Características
Saír
|