Gastronomía
da angula
e da anguíla:
Angulas
Anguía.
Gastronómicamente
tanto as anguías como as angulas (en Portugal meixôes) son productos de primeira calidade
e moi demandados nos últimos anos. Por suposto a anguía (en Portugal
enguias) é a máis
coñecida e fai anos, polo menos en Ourense, había tanta que a
"empanada de anguía" era un clásico en todas as festas.
No que sigue cito algunhos
platos que poden prepararse coas angulas e coas anguías, platos que
veñen perfectamente explicados no libro que poño como bibliografía e
de onde tomei as fotografías.
Meixöes (angulas) do Padre Benito.
Angulas platos típicos:
O libro trae 7 recetas,
que teñen os seguintes nomes:
Meixöes
do Padre Benito.
Practicamente ven sendo igual que a seguinte,
a diferencia é que esta forma leva unha folliña de laurel.
Meixöes con
alho (Allo)..
Esta é a forma máis
típica de tomar os meixöes (angulas) e realmente é á que eu coñezo e
teño probado. Leva simplemente as angulas o dente de allo, aceite e
pimenta.
Este ano 2024 tomei esta receta no restaurante Os
Pirús de Arbo.
O normal, faixe nunha cazoleta de barro, ideal si
se fai con angulas vivas (mátanse cun extracto de tabaco) e tomar
100 g. na ración, un dente de allo picado, moito aceite de boa
calidade e media pimienta caiena, hai que saber preparalo
debidamente e o sabor a mar da angula debe prevalecer.
Saben preparalas moi ben moitos restaurantes de
Arbo (Pontevedra) entre eles este que cito, dos meus amigos Jose e
Begoña.
É un plato de 10, ó peor é o precio. No 2024 o
kg de angula andaba nos 1000 €.
Meixöes a
galega.
Este leva a salsa galega que se lle pon as
caldeiradas ou a moitos pescados en Galicia, con moito pemento.
Omelete
(tortilla) de meixôes.
Pastelâo
(pastel) de meixôes.
Meixôes con
molho verde.
Esta receta leva como salsa mollo verde.
Meixôes
gordos.
Esta receta leva touciño e viño.
--o--
Anguías frita con unto
Anguías platos típicos:
O libro trae 4 recetas,
que teñen os seguintes nomes:
Caldeirada de anguías.
Con patacas, aceite, viño branco, allo,
cebolas, pemento e azafrán entre outras...
Anguias
fritas con unto.
Esta é a típica forma de facelas, polo menos,
xunto coa empanada de anguias, as máis coñecidas en Ourense en
tempos.
Ensopado de
enguías.
Moi parececida a preparación á caldeirada.
Enguías na
raposeira.
Esta é unha receta propia de Portugal xa que
leva entre outras cousas pan de millo (broa), alface (ensalada),
cebola e agrióes (hortalizas).
Anguías, vendíanse en Ourense, na Plaza
de Abastos vivas ata
o ano 1960
Remate: recomendo o libro citado
onde os platos veñen cun texto para poder facelos e presentalos;
evidentemente non é este lugar de copiar, sin permiso do autor,
ningún deles; simplemente citalos por si estades interesados ou si
visitades Portugal, sobre todo a zona de Valença, Vilanova de
Cerveira ou Caminha onde podedes atopar algúns destos platos.
Decir que en anos de abundancia de anguías, en
Ourense, ata o ano 1960, subían a miles e collíanse na parte de Reza
de tal maneira que tódolos días na plaza de abastos de Ourense había
cestos enteiros de anguías a venta.
Co encoro de Frieira e o de Castrelo a Ourense xa non
chegaron máis anguías.
As formas de preparación eran as anguías fritas e era
tamén típica a empanada de anguías.
Hoxe véndense anguías pero non do río Miño, son
anguías criadas a partir das angulas a base de alimentalas en
criadeiros de engorde...pero non é o mismo, non teñen nada que
ver...
A empanada de anguías, un manxar de deuses...en Ourense.
Empanada de anguías típica.
Lembro levar a Panadería "Pájaro", preto da Praza das
Mercedes, onde estaban os bombeiros e onde naceu o que escribe,
en Ourense, na rúa do Páxaro precisamente, a pota coas
anguías cortadas, por certo dun tamaño tirando a pequeno, como as da
fotografía anterior, con moito pemento en trozos, cebola e pequenos
trozos de touciño. non moitos. A empanada era o típico das festas ao aire libre
en Ourense, tanto en Oira como en Reza e Mende, a xente iba en
familia a comer esas e outras viandas no verán. Non faltaban os
chourizos, un bon pan e un bon viño e auga para os nenos...Tempos aqueles...
Esta empanada pasou a historia...
Bibliografía
.jpg)
Libro "Peixes do río Minho e nàn só. Recetas
con historia"
Pais: Portugal
Autores Joâo Guterres
[Editores] Luis Miguel Cunha/Ana Pinto de
Moura/Carlos Antunes/Mário Jorge Pereira e Ulisses Miranda Azeiteiro
Editorial A Ediçoes Afrontamento.
Cooperminho.
Libros 1ª ediçao: Dezembro 2019
Como dice o prólogo do libro, firmado polos
editores, este libro non é soio de recetas, é moito máis,. E un
traballo antropológico onde se rexistra o pasado, un rexistro de
xeneracións anteriores, que escriben sobre coñecementos ecolóxicos
tanto locais e tradicionais.
O libro loita por unha sustentabilidade dos recursos
endógenos do río Miño. así como tratar de preservalos, conservalos e
sustentalos.
Para mín é un libro único, onde queda claro cales
son os mellores peixes para cociñar, tanto os que viven no río Miño
todo o ano, como os migradores e aqueles que entran na zona de
mareas.
Fala das coziñas nas casas de Valença. Do pan, dos
aceites, para finalmente indicar por peixes as mellores recetas da
zona.
Cada peixe leva unha introdución, un pouco de
historia, a pesca na zona, e logo o secreto de amañar todos eles.
Por suposto aparecen as fotografías dos resultados finais, que se
comen nada máis velas, e os ingredientes coas súas cantidades.
Non faltan a lamprea , as anguías e os meixóns, o
salmón, a troita, o sabel e a sabela. Remata cos pescados de mar,
algúns de fora, como o bacallao, con cantidade de receitas e outros
pescados típicos da costa. Tamén unhas recetas de escabeches.
Moi bon libro, editado cun esmero marabilloso e
para mín unha xoia.
Salir.